Biz kara gidemezsek kar bize gelir...

Geçen pazartesi kar yağdığında Deniz bademciklerinin şişmesi nedeniyle konuşamaz durumdaydı.Doktora gitmiş,dönüşte doğum günü davetiyelerimizi almış, evde antibiyotiğimizin eczaneden gelmesini bekliyorduk. Bu arada ben arkadaşlarımızı arayıp doğum gününü haber veriyordum, bir yandan da davetiyeleri yazıyordum. Birden bir tipi oldu, her yer bembeyaz...Deniz uzun bir süredir karı beklediği için pencerenin önünden ayrılmıyordu. Annem ona her zamanki terlik giy hatırlatmalarını yapıyordu. Deniz camın önünde zıp zıp. Karın yağması bademciklerine terapi olmuştu ama maalesef dışarı çıkabilecek kadar iyi değildi.

Babası oğluna dayanamadı ve bir leğen karı evin salonuna taşıdı. ve sonrası...