Tatilim geldi hem de çok.

İçim rahat, ruhum dingin, tatile çıkma düşüncesi bile nabzımı düşürmeye yetiyor.
Tatil, deniz ,kum tabii ki bedenimi rahatlatıyor ama sanırım gerçek rahatlama uzaklaşma zihnimde başlıyor.

Mandalina kokulu, beyaz ve mavinin birleştiği noktada, içimize çekilen koku adeta bizi hipnotize edip, ilelebet bu çerçevede kalma hissi uyandıryor.
Ayaklarımı düşünüyorum önce, üstten bakıyorum parmak arası terlikler içinde onlar bile özgürlüğünü ilan ediyor.
Ellerim bilgisyarın tuşlarına basmaktan, gözlerim harfleri takip etmekten yorulmuş.
Saati takip edip, yemek yemek, eve gitmek, hafta sonlarını bile saatli yaşamak bir iş oluyor bir süre sonra.
Hepsi bitiyor bir süreliğine de olsa, tekrar enerji kazanmak rahatlamak ve hayata tam gaz devam etmek için.

Suya uzanıp yatmak, hayatın bir güç sarfetmeden beni taşımasını istiyorum.

Mis gibi zeytinyağlılar, salatalar, keyifli Turk kahveleri ilk hayallerimin arasında.
Dinlenmek, tatil gibisi yok. Sakinlik, sessizlik aranılanların ilk sırasında.

Azlık arıyorum çokluğun arasında. Dinginlik, sessizlik, kalabalık ve gürültüden uzak, dipdipe olmayan bir tatil.

Bazı insanlar tatil insanıdır bence, ben hep o çerçevede kalmalıyım.
Tatilden sıkılanlar bile oluyormuş, şahit oldum. İş olmayınca ne yapacağını bilemeyecek kadar boğulmuş olanlar.
Yazık.

Tatilim geldi hem de çok.